تبلیغات
آرشیو
نویسندگان
پشتيباني آنلاين
درباره ما
امکانات جانبی
ورود کاربران
عضويت سريع
نظرسنجي
آمار
آمار مطالب
کل مطالب : 11 کل نظرات : 0
آمار کاربران افراد آنلاین : 1 تعداد اعضا : 0
آمار بازدید بازدید امروز : 1 بازدید دیروز : 0 ورودی امروز گوگل : 0 ورودی گوگل دیروز : 0 آي پي امروز : 0 آي پي ديروز : 0 بازدید هفته : 1 بازدید ماه : 1 بازدید سال : 1 بازدید کلی : 576 اطلاعات شما آی پی : 18.119.136.235 مرورگر : سیستم عامل : امروز : چت باکس
|
| |
| وب : | |
| پیام : | |
| 2+2=: | |
| (Refresh) | |
تبادل لینک
خبرنامه
براي اطلاع از آپيدت شدن سایت در خبرنامه سایت عضو شويد تا جديدترين مطالب به ايميل شما ارسال شود
آخرین نطرات
دستگاه عصبی پیرامونی یا سامانهٔ عصبی محیطی (PNS) بخشی از دستگاه عصبی است که خارج از مغز و نخاع قرار دارد. دستگاه عصبی پیرامونی به دو بخش سامانه عصبی خودگردان (خودمختار) و سامانه عصبی سوماتیک (ارادی) تقسیم می‌شود. دستگاه عصبی پیرامونی دربرگیرنده ۱۲ جفت عصب مغزی و ۳۱ جفت عصب نخاعی و گره‌های عصبی متعدد است.دستگاه عصبی پیرامونی شبکه گسترده‌ای از رشته‌های عصبی نخاعی و مغزی است که به مغز و نخاع متصل می‌باشند. این دستگاه دربرگیرنده سامانه عصبی پیکری (سوماتیک)، سامانه عصبی خودگردان و گیرنده‌های حسی است که به پردازش تغییرات پیرامون درونی و بیگانه کمک می‌کنند. این اطلاعات از طریق رشته‌های عصبی حسی درونی به رشته‌های عصبی مرکزی گسیل می‌شود.سامانه عصبی خودگردان (رشته‌های عصبی خودمختار سمپاتیک، پاراسمپاتیک و احشایی) کنترل غیرارادی اندام‌های درونی، رگ‌ها، ماهیچه‌های قلبی و ماهیچه‌های صاف را بر دوش دارند. رشته‌های عصبی سوماتیک (پیکری) حس و حرکت ارادی پوست، استخوان‌ها، مفصل‌ها و ماهیچه‌های استخوانی را بر عهده دارند[۱][۲].دستگاه عصبی پیرامونی مسیر ارتباطی بین دستگاه عصبی مرکزی و بقیه بدن می‌باشد که با تحریکات عصبی فعالیت‌های بدن را تنظیم می‌کند.
تاریخ ارسال پست: چهار شنبه 24 دی 1393 ساعت: 12:52
